سلام

میخواستم بهش بگم انقد منطقی نباش،آدم با اینهمه منطق خودشو میکشه،یکدفعه متوجه شدم آخروعاقبت عشق هم چیزی جزاین نیست 

ازت نفرت دارم. 

بالاخره روراست شدم با خودم 

برو و پشت سرت رو نگاه نکن 

بالاخره این قدرت رو در خودم پیدا کردم که بنویسم

نامزدی من با شکست مواجه شد

و بهم خورد

روز 11 فروردین

بعد از اونهمه حرف و رفت و آمد

مهر برون و بله برون

خبر شدن فامیل و دریافت تبریکات کوچک و بزرگ

امشب به عادت زمان های دور زیر دوش آب نشستم و ساعت ها هق هق گریه کردم.مدام فکرمیکردم پسرخوب دیگه حتی جمله ای راجع بمن نمی نمیسه اما این چیزی هس ک خودم خواستم. این یک ماه اندازه یک سال گذشته. عجب صبری خدا دارد.انگار هرچی بیشتر طاقت میاری بازم 

بیشتر باید باشه. من اگربجای خدا بودم تاحالا به پریسا رحم کرده بودم.عجبا که رحم من می آید و رحم او ن. 

روزهای زندگی ام سخت می گذرند.یک کینه ی عمیق دلم را زخم کرده و روزی هزاربار میمیر

هیچ روز زندگی کامل نیس

هیچ چیز زندگی کامل نخواهد بود.همه چیز در نقصان آفریده شده